

U L U D A Ğ Ü N İ V E R S İ T E S İ ’ N İ K U R A N D E R N E K
15
DÜNYADAYÜKSEK ÖĞRETİMİN
TARİHSEL SÜRECİ
Üniversite eğitimi meslek kazandırma yani üretime katkıda bulunma dö-
nemi öncesindeki dönemlerde dinsel veya siyasal otoriteye eleman yetiştirme
amacını taşırdı.
Eski dönemlerde Çin, Hint, İran, Mısır, Sümer ve Mezopotamya uygarlık-
larında bazen dine, bazen de din dışı görüşlere bağlı öğretim kurumları olduğu
bilinmektedir.
(Meydan Larousse, 1992)
Çin’de M.Ö.124 yılında imparatorlu-
ğun memur ihtiyacını karşılamak için İmparatorlukAkademisi
(Kuter, M. 2007)
,
Han Hanedanı döneminde kurulan bir okuldu, İskenderiye’deki kütüphane ve
müze de
(Doğramacı,İ.2007)
, bir biçimde yüksek öğretim veren kurumlardı.
Roma İmparatorluğu’nda da M.S.100–200 yıllarında üst düzey yönetici ye-
tiştirmek için hukuk kürsüleri vardı.
(Meydan Larousse, 1992)
Tarihsel süreç
incelendiğinde kurulmuş olan devletlerin özellikle din adamı ve devlet adamı
yetiştirmek için çeşitli eğitim kurumları kurduklarını görürüz. Bu kurumlar bir
bağlamda yüksek öğretimin ilkleri olarak değerlendirilebilinir.
Batı’da Yüksek öğretimin kökenleri Eflatun’un Academia’sına
(M.Ö. 400)
,
Aristo’nun Lyceum’una
(M.Ö. 387)
, Roma’nın özellikle retorik ve tartışma
usul ve esaslarını öğreten okullarına ve hatta bir araştırma kurumu niteliğini
taşıması nedeniyle İskenderiye Müzesi’ne
(M.Ö. 330–200)
kadar gitmektedir.
(Gürüz,K. 2001; Versan V. 1988)
Batı üniversitelerinin kökleri ile ilgili bilgiler,
mevcut üniversite mantığını anlamak açısından daha önemlidir.
(Antalyalı, Ö.L.
2007)
Eflatun’un Academiası
(artehistoria.jcyl.es)
ve Sokrates’in Lyceum’u